Her plagdu vit at hvíla á veg heim tá man hevði verið á Urðini og fleygað lunda. So legði man byrðuna á flata steinin beint við gøtuna og fekk sær vatn úr Kelduni. Vatnið úr kelduni ar av tí besta 
Í gomlum døgum savnaðust allir her á veg heim og veiðan bleiv býtt javnt millum allar fleygamennirnar. Tað var tó ein treyt, fyri at vera við í býtinum. Tað var, at man skuldi vera "komin úr bjølgi"   At koma úr bjølgi merkti, at man hevði fleygað meira enn 100 lundar ein dag.
Tann dagin, tá man kom úr bjølgi, skuldi man ganga / renna undan heim við byrðuni og so ganga móti hinum niðan á Fuglalið og standa við fløskuni og bjóða snaps, tá teir komu inn um bøgarðin. Eg kom úr bjølgi dagin fyri Ólavsøkuaftan í 1977. Eg fleygaði 113 í niðaru Túgvu. Sama dag kom Villy eisini úr bjølgi. Hann fekk 101 í Røðini. Juul fekk mest tann dagin. Hann fekk 160 á Bøkki. Trúgvi fekk 135 lundar í Gjetalánni og Árni fekk 30 í Urðarenda.
Tað bar væl til hjá mær at vera fyri við fløskuni á Fuglalið, tí okkara hús vóru nærmast við. 

Eg fekk eina fløsku frá mammu og rann niðan við henni. Juul drak 4 snapsir. Ein til hvørt beinið, ein til stavin og so ein afturat til fleygastongina 
Tað gekk ikki hjá Villy, tí teirra hús lógu longst burtur í hinum endanum á bygdini. Men eg fór norður við honum og hann fekk eina fløsku av finsprit frá Ova og so fóru vit runt bygdina til hinar, sum høvdu verið á fleyg at bjóða snaps.

Kelda : Jógvan Thomsen