Gandakellingin Barbara við Kvíggjá

Gandakellingin Barbara við Kvíggjá í Sunnbø varð slektað úr Hanusarstovu undan Hagabrekku í Skálavík. Meðan hon var ung genta og heima hjá foreldrunum, kom ein sunnbingur, Ábram við Kvíggjá, norður at fríggja til hennara.

Tá var hon reint sør fyri gand.

Eitt kvøldið, sum hann var har norðuri, og hon var farin í ánna eftir nátturðarvatni, sá hon ein svartan, fremmindan hund við ljósi á halanum. Ræðsla kom á hana, og hon leyp heim aftur í slíkari øði, at hon mundi sorað seg sundur. Hann spurdi hana, hví hon leyp so, og hon segði honum frá. Tá segði hann við hana, at hon skuldi ikki ræðast, tí tað hevði einki at týða: "Tað er bert ein sending til mín lukkan, at momman er deyð." Tá ið hon hoyrdi hetta, varð hon so fúkandi, at hon beyð honum og øllum hansara at fara til veikans. Uppi var ímillum teirra við tað sama, og Ábram fór suður aftur til Sunnbiar.

Men best sum hann var farin, kom slík neyð á hana: hon kundi ikki sova um næturinar og legðist sjúk. Alt versnaði hon og sendi boð eftir Ábrami at koma norðuraftur. Hann kom; hon varð sátt við hann og fór so til Sunnbiar við honum. Har giftust tey, og Barbara fekk heilsuna aftur. Ábram arð tað, ið lærdi hana gandin.

Barbara átti ein gandastein, sum hon bar uppi á sær, og sum hon grøddi sjúk fólk við. eina ferð legðist Niklas í Hørg sjúkur og sendi Barbaru boð, at hevði hon lagt hetta uppá seg, skuldi hon taka tað burtur aftur. Hann trúði, at hon hevði gjørt tað í hevnisøku, tí tey sótu ikki um sátt bæði. Hon sendi honum so henda sama stein at leggja fyri bróstið; men hann sendi tveir menn aftur til hennara vitnisfastar við steininum og gav hana so upp fyri øvrigheitini. Hon varð stevnd fyri rættin, men slapp tó undan at vera brend, tí dómarin helta hava vera ov vakra til at tjarga. Síðan tveitti Barbara steinin undir Skorðafoss, at hann skuldi ongum manni vera at meini eftir hana.
Aðrar frásagnir um Barbaru eru í søguni um Guttorm í Múla.
 
Kelda: Bókin Suðuroyarsagnir eftir Jákup Jakobsen, W. U. Hammershaimb og J. H. Schrøter, sum kom út í 1977.