Jákup Mikkjalsson úr Eystrum í Porkeri

Jákup Mikkjalsson var ættaður úr Eystrum í Porkeri. Tá ið hann var vaksin, vóru tríggir garðar leysir í Suðuroy: Gjørðagarðurin í Porkeri, Nesgarðurin á Nesi og Toftagarðurin í Vági. Hesin var tríggjar merkur, og hinir vóru seks merkur hvør. Jákup Mikkjalsson fekk allar tríggjar garðarnar í valið. Men av tí at Vestursjógvurin var so góður, tók hann Toftagarðin og kom í garðin at vera sum drongur.
So frætti hann suður til Vágs, at bóndi á Steig í Sandavági skuldi eiga so vakra dóttur, men bóndin hevði lovað, at eingin skuldi fáa dóttrina uttan hann, ið kundi taka níggju geldseyðir á føti á Slættanesi.
Jákup hugsar nú við sær, at hann skuldi fara norður at fáa sær hesa vøkru bóndadóttur. Hann fer og kemur inn á kvøldi á Steig. Hann sigur ørindi síni, og bóndin heldur fyri, at so skal verða við dóttrini, sum hann hevur lovað.
"Kann eg ikki hava rakkan við lærið?" spyr Jákup.
"Jú," sigur hin gamli, "tú skalt hava hundin við tær, og húskallurin skal reka seyðirnar fyri teg oman á slætt."
So fóru teir um morgunin við báti norður við landinum eystanmegin Vágoynna.
Jákup tók fimm seyðir sjálvur og hundurin fýra, og húskallurin bant niður hesar, ið hundurin tók. So varð farið í bátiin við teimum, og rógvið varð aftur til Sandavágs.
Komnir á land fer húskallurin niðan til bóndan. Tá er bóndin so láturmildur og sigur:
"Enn man Malan mín sita á Heyggi í Sandavági."
"Nei," sigur húskallurin, "nú fór Malan tín av Heyggi."
Tá fánaði bóndin burtur, tí honum dámdi ikki, at Malan fór av Heyggi.
Men Jákup tók Maluna við sær í bátin, og so varð farið suður aftur til Vágs. Og Malan kom at vera bóndkona í Toftum.
 
Kelda: Jákup Danielsen, bóndi á Skála í Vági í Varðanum nr. 11.