Oyrareingir

Oyrareingir ber orð fyri at hav vera ein tann elsti býlingur, sum er í Kollafirði. Søgn er um hvussu hann varð til.
Tað var í tí tíðini, tá Kirkjubøbóndin átti norður til Gjónna í Gjáarborni og í Stígaskarð (skarðið millum Skæling og Stall), og úr Stígaskarði í Hundsá, og Hundsá var mark líka í Dalánna í Kollfjarðardali. Fyri at verja hetta mark móti teimum norðanfyri setti Kirkjubøbóndin ein húskall niður á Oyrareingjum, og afturfyri fekk hann  haga frá Hundsá og suður at Hórisgøtu, og niðan í Skeiðsá, og niðan við henni í Skúvsskarð, og so eftir fjallarøðini. Oyrareingir komu so við tíðini at verða ein garður fyri seg, og eftir tað átti Kirkjubøbóndin norður at Hórisgøtu. Oyarareingjagarðurin var tá komin at liggja ímillum tað gamla markið og Hórisgøtu. Nú er Oyrareingjamarkið suður at Tríggjará, men tað er komið afturat seinni í tíðini.
 
 
Kelda: Jens Chr. Djurhuus, á Heyggi, Kollafjørður í Varðanum bind 14 síða 189.