Orðtøk
- Eingin skal gera illum barni gott, tí tað lønar aftur við háð og spott.
- Mangur sýgur blóð úr annars ton
- Mangur slítur silki fyri armóð.
- Ódrúgvur er posamatur.
- Hvør kelling livir til jóla.
- Tá fátækur maður verður tíkur, er hann fjandanum líkur
- Alt vaskast av tí ríka.
- Hugmóð kemur fyri fall.
- Einhvør kvøðir við sínum egna máli.
- So segði kellingin: "Nú lystir meg at liva, kavar á norðri og regnar á suðri."
- Tann um morgunin rýtur, um kvøldið má arbeiða tað, hann slítur.
- Eins deyð, er annars breyð.
- Tungt er at hoyra lús hosta og loppu goyggja.
- Betri er at flýggja enn at falla.
- Onnur ár, onnur ráð.
- Maður kemur aftur í mans stað.
- Tunt er tað soð, ið ikki er betri enn vatnið.
- Amari kemur aftan á sparara.
- Tann, ið gitir, hann lýgur.
- Grátur kemur aftan á látur.
- Flenna er góð at kenna.
- Mangt er barnsins gaman, helst har sum nógv koma saman.
- Ikki er gott at hava nógvar vinir.
- Fall stendur fyri einum hvørjum
- Hvør fuglur røkir sítt egna reiður.
- Tað er gott at rista breiðar álar av annars húð.
- Goymt er ikki gloymt.
- Øll góð ting eru trý.
- Tað er gott at hava keisara til morbróður.
- Feitt er annars manns fat.
- Tað er nógv ímillum menn og tómar tunnur.
- Fylgisveinur hevur frítt at fara.
- Tá tvongurin er leysur, er drongurin leysur.
- Jólafríggjarí er páskaskríggjarí.
- Hál er genta um at halda.
- Giftarmál er lagna.
- Lognið er blítt, men lotið er slíkt.
- Rotta leggur í hvørjari viku.
- Betri er ein skilingur á landinum enn tíggju á sjónum.
- Gamalt grót lívir.
- Tað er ikki gott at hava hjallin á sjónum.
- Forfall f yribyggir allar lógir.
- Tá er illa vorðið, tá ið eggið fer at læra hønuna.
- Leingi tað ið væl skal vera.
- Ein pápi føðir betur tíggju børn enn tíggju børn ein pápa.
- Dagur kemur aftan á degi.
- Hørð er annars knúta.
- Var hvør tjóvur hongdur, var mangt húsið oyðið.
- Reinfør kona hevur ikki eydnismiklan fiskimann.
- Skitið smør t il skitnar hundar.
- So segði Ólavur: "Vreiði upp angur vekur."
- Vársins tíðin er long, men heystsins tíð er trong.
- Ein er mín og annar er tín, nú er tíð at stoyta kertu til jóla. (Tað var ásett at stoyta kertur tollaksmessudag.)
- Ringt má ikki gerast verri enn tað er.
- Letingur hevur tað tyngstu byrðina.
- "So livir tú so leingi", segði tjóvurin, tá ið gálgin raplaði.
- Ofta leypa trøll í orð.
- Er ringt úti, er ringt inni (t.d. um har sum nógv børn eru).
- Tað illa sigst ikki aftur.
- Stór orð fylla ikki upp í ein posa.
- Hálvgjørt er ikki fullgjørt.
- Mong ting eru lík í annars goymslu.
- Tíðliga krøkir.
- Toyur kemur aftan á kava.
- Ofta hevur verið berkið á Toftum, men nú kokti av.
- Betur síggja trý enn tvey eygu.
- Ringt var í Dáviðs tíð, ringari var í Sáuls tíð.
- Døglingur hevur eitt eyga.
- Eym er móðurhond.
- Betri er lítið enn einki.
- Mannsdráp skal ikki dyljast meira enn í tjúgu ár.
- Fríggjadagslátur er sunnudagsgrátur.
- Tann, sum grevur grøv fyri øðrum, fellur í hana sjálvur.
- Konuráð eru ólukkuráð, helst tá ið ein er ungur.
- Ódrúgt er undir annars hond.
- Tað er undur, ið sjáldan sker.
- Tveir steinar eru tyngri enn ein.
- Einhvør søkir eftir líka sínum.
- Ravnur drepur ikki har, ið hann eigur.
- Rað er sum flytingarløn: turr tøkk og vát reyv.
- Har ein skalvurin er lopin, er annar væntandi.
- Eingin vil mín svein hava
- Hann vinnur, ið treiskur er.
- Eitt býtt ger býttar gerðir.
- Alt ber til, sum Tróndur vil.
- Tað er ikki oftari enn so, ið at Páll fær røtur.
- Gerðin prísar meistaran sín.
- Leingi er hjá honum, ið bíðar.
- Nú er líka vítt sum sítt.
- Tað, ein byggir upp, tað brýtur ein annar niður.
- Tann stundir er góð, ið ikki er ónd.
- Betri at vera í orðunum færri.
- Ein lærir so leingi sum hann livir.
- Hungur er eitt skarpt svørð.
- Betri er kalt æl um várið enn einki.
- Tann, sum ger væl, fær veraldar løn.
- Hundur svevur hálva tíðina.
- Betri er seint enn ongantíð.
- Hundar r eka annars ørindi.
- Eitur er í kettuklógv.
Kelda: A. Weihe í Varðanum nr. 12 í 1932.